Lekke band kost in Belgie meer dan in Nederland

Vandaag (17-06-2013) kon je op alle krantensites hetzelfde artikel lezen waarin staat dat fietsers in Belgie 30% meer lekke band hebben op in Nederland. Identiek hetzelfde artikel zelfs, want het is gewoon copy-paste van een belga bericht.

• De Standaard
• De Morgen
• Vandaag.be 
• ...

Overal met dezelfde titel: "Vlaamse fietsers 30 procent meer kans op platte band dan Nederlanders". Die quote zie je dan ook weer meteen opduiken in andere artikels. Die 30% is in enkele uren blijkbaar een algemeen aanvaard cijfer geworden. Maar waarop is het gebaseerd?

In de krantenartikels staat dat er "gekeken werd naar de eerste honderd pechgevallen die fietsers de afgelopen maand hadden". Dat lijkt me niet echt meteen een gigantische steekproef, en waarschijnlijk ook niet echt random. Het gaat, neem ik aan, gewoon om de eerste 100 mensen die zijn aangesloten bij de VAB fietsbijstand, en die vorige maand daarvan gebruik gemaakt hebben.
Op de site van VAB zelf vinden we (enkele uren later) het onderzoeksdossier. En inderdaad, het gaat om de eerste 100 mensen die VAB gebeld hebben met fietspech. Daarvan heeft 72% (je kan dus ook gewoon zeggen 72 mensen ;-) een lekke band. In Nederland is dat slechts 55%. Waarop die 55% gebaseerd is staat er niet bij. Hebben ze een apart onderzoek gedaan in Nederland? Hebben ze naar hun collega's van ANWB gebeld om uitleg? Geen idee. Maar als je die 30% (31% op de site van VAB) als cruciaal cijfer naar voor wil schuiven, dan mag je toch verwachten dat die 55% slaat op een gelijkaardig onderzoek.

Laten we er van uit gaan dat dat allemaal mooi in orde is en dat we hier echt een verschil van 30% merken tussen Vlaanderen (of is het Belgie?) en Nederland. Dan betekent dat helemaal nog niet dat Belgen vaker een lekke band hebben. Misschien moet je het gewoon omdraaien, en hebben de Nederlanders gewoon veel vaker pech met hun ketting en versnellingen, want het gaat hier om percentages, niet om aantallen per persoon of per gereden kilometer of zo.
Misschien ligt het gewoon aan het feit dat de ANWB al een jaar langer fietsbijstand aanbiedt dan de VAB. Of misschien zijn Nederlanders behendiger in het zelf repareren van een lekke band, en moeten ze daarom de fietsbijstand niet meteen bellen. Of misschien is het omdat je bij VAB enkel kan bellen als je meer dan 1km van huis bent, en die restrictie er bij ANWB op het eerste zicht niet is. En zo kan ik nog wel een tiental mogelijke oorzaken bedenken die een rol zouden kunnen spelen in dit geobserveerde verschil.
Maar volgens de 'studie' ligt het duidelijk aan de slechte fietsinfrastructuur hier in Belgie. Op zich is het natuurlijk positief dat hiermee aandacht wordt gevraagd voor betere fietspaden en betere voorzieningen, maar ik heb de indruk dat VAB vooral meer aandacht wil vragen voor hun onlangs gelanceerde 'fietsbijstand'. Een persbericht als dit is veel goedkoper dan echte reclameruimte, en heeft een veel grotere impact.

Laten we zelf dan ook eens een klein onderzoekje doen, naar het verschil tussen Belgie en Nederland. Op het eerste zich lijkt de VAB fietsbijstand heel sterk op de ANWB Fietshulp. Ongeveer dezelfde voorwaarden en dezelfde mogelijkheden, alleen kost dat bij ons €99 per gezin per jaar en is dat in Nederland een heel pak goedkoper. Misschien zouden de krantenartikels daar ook eens aandacht aan mogen geven.
(Ik dacht eerst dat je bij ANWB een gezinsabonnement had voor €30.4 en dat het verschil dus 300% zou zijn, maar dat klopt niet. Al blijft het verschil nog steeds heel groot)

Vegan challenge: Kaassaus

Niet simpel, natuurlijk.
En met zo'n kritisch publiek is het eigenlijk onmogelijk om echt te slagen.
- "papa, wat eten we?"
- "pasta, en broccolli, en euhm ....  experimentele saus"
Dat had ik misschien niet zo mogen zeggen, natuurlijk. De kritiekdrempel werd direct aangepast.

Het is zeker nog voor verbetering vatbaar, maar ik vond het resultaat zelf eigenlijk heeel geslaagd.

Basismengeling

• handvol cashewnoten, enkele uren geweekt (*)
• 1 lepel straffe mosterd
• 1 lepel tahin 
• 1 lepel miso 
• 1 schepje marmite  (ik wou eigenlijk gistvlokken erover strooien, maar die waren op, dus heb ik er maar wat marmite in gemengd)
• 1 eetlepel johannesbroodpitmeel  (om het wat dikker te maken)

Dat allemaal, met een halve liter water in de blender tot alles mooi glad gemengd is. Dit levert een heel lekker sausje op, dat je eigenlijk evengoed zo, als dipsaus, kan gebruiken.

Kaassaus

• Een beetje olie (of margarine) verwarmen in een kom, en er wat bloem in stooien. Goed roeren om een roux te maken.
• Daar giet je de basismengeling in.
• een eetlepel arrowroot mengen in een kop water
• Als het geheel kookt, giet je er de arrowroot bij, dat maakt het geheel nog wat dikker. Echt kleverige draden zoals bij echte kaassaus lukt nog niet, maar het kwam wel al goed in de buurt.
• Nog effe laten koken, eens proeven, peper en zout bijvoegen. (echt voldoende zout, bij echte kaas doen ze dat ook)

 

In een ovenschoten leg ik eerst een laag pasta, daarbovenop gestoomde broccoli, en daarover giet ik de saus. Daarop wat gistvlokken (jawel, ik had er wel nog gevonden, maar niet voldoende) en dat enkele minuten onder de grill.

De kinderjury was heel streng, en was nogal kritisch (volgens sommigen smaakte het vooral naar champignonsaus). Er is nog wat werk aan om echt te kunnen concurreren met echte kaassaus, maar het kwam al aardig in de buurt.